نور علی نور

درباره بلاگ
نور علی نور

اعوذ بالله من الشّیطان الرّجیم
بسم الله الرّحمن الرّحیم
«وَإِنَّهُ لَذِکْرٌ لَکَ وَلِقَوْمِکَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ»﴿٤٤﴾
آیه شریفه 44 - سوره مبارکه زخرف
و بى‌گمان این [قرآن‌]
براى تو و براى قوم تو تذکرى است،
و به زودى[در مورد آن‌]بازخواست خواهیدشد
(که با قرآن چه کردید؟)
**************
قالت مولاتی فاطمة الزهراء سلام الله علیها:
«حُبِّبَ اِلیَّ مِن دنیاکُم ثلاث،
تلاوَتُ کتاب اللّه
والنَّظَرُ فی وجه رسول اللّه
وَالإِنفاقُ فی سبیل اللّه»
.............................
امام خمینی(رضوان الله تعالی علیه):
فرزندم!
با قرآن این بزرگ کتاب معرفت آشنا شو
اگرچه باقرائت آن؛
و راهی از آن به سوی محبوب بازکن
و تصوّر نکن که قرائت بدون معرفت اثری ندارد
که این وسوسه شیطان است.
آخر، این کتاب از طرف محبوب است
برای تو و برای همه کس،
و نامه محبوبْ محبوب است
اگرچه عاشق و محبْ مفاد آن را نداند
و با این انگیزه حبّ محبوب
که کمال مطلوب است به سراغت آید
و شاید دستت گیرد.
ما اگر در تمام لحظات عمر به شکرانه اینکه
قرآن کتاب ما است به سجده رویم
از عهده برنیامده‌ایم.
صحیفه امام جلد۱۶ صفحه۲۱۱
.........................
امام المسلمین
امام خامنه ای(حفظه الله تعالی):
"با قرآن باید عجین شد؛
مفاهیم قرآنی مفاهیمی است برای زندگی؛
فقط معلومات نیست گاهی انسان
معلومات قرآنی اش خوب است
اما از قرآن در زندگی او هیچ اثری نیست!..
همانطور که ازیکی از زوجات مکرمه‌ی پیغمبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم)
وقتی درباره‌ی اخلاق پیغمبر پرسیدند،
ایشان در جواب گفتند که«کان خلقه القرآن»
اخلاق او قرآن بود؛
یعنی قرآن مجسم بود.
این باید درجامعه‌ی ما تحقق پیداکند"
............................
سؤالی از محضر مبارک
حضرت آیت الله العظمی بهجت
(رضوان الله تعالی علیه)
*کسی است که می‌گوید
علاقه‌ای به خواندن قرآن ندارم،چه‌کارکنم؟
جواب:زیاد صلوات بفرستد؛
علاقه دارد یا ندارد؟
صلوات بفرستد،همان هدایتش می کند.
...........................
علامه حسن زاده آملی(رضوان الله تعالی علیه):
آقا! ذکر می­خواهید، یکی از اسماء قرآن
ذکر است، ذکر همان قرآن است
البته دقت داشته باشید چطور برای درس وقت معیّن دارید، برای قرآن هم همینطورباشد،
یک درس را قرآن قراردهید،
درپیشگاهش به درس بنشینید؛
استاد هم خدا باشد.
صراط سلوک/ ص 34

۶۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «جرعه جرعه معرفت پای درس قرآن کریم» ثبت شده است

علامه فاطمی نیا(حفظه الله تعالی):
جوانان خوبی داریم؛
گل سرسبد هستند ولی عاق والدین اند!
این رمز است؛ خدا مرحمت کرد، (نکته ای را) از سوره مریم به دست اوردم
منّت سرتان نمیگذارم در هیچ تفسیری نیست.
این نکته را به خاطرتان بسپارید؛
از زبان حضرت عیسی(علیه السّلام) میفرماید:
«وَ بَرًّ‌ا بِوَالِدَتِی وَ لَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارً‌ا شَقِیًّا»
درباره حضرت یحیی(علیه السّلام) میفرماید:
«وَ بَرًّ‌ا بِوَالِدَیْهِ وَ لَمْ یَکُن جَبَّارً‌ا عَصِیًّا»
این دو فرق بسیاری با هم دارند...
میفرماید که خداوند، من را نسبت به مادرم مهربان قرار داده؛
من جبّار شقیّ نیستم.
این نیکوکاری با جبّار شقی بودن چطور میسازد؟
- بله میسازد!
بعضی جوانان نیکوکار هستند نسبت به مادر،
ولی از آن طرف هم جبّار شقیّ هستند!

(برای مثال) زنگ میزنند میگویند مادر حالش بده (فرزند میگوید) الهی بمیرم وایی!
ماشین میگیره زود میاد خونه
- مامان الهی بمیرم چه شده؟
میگن قلبش ناراحته... سریع مادرش را میبرد دکتر رو و گریه میکنه و...
این برّ به والدین است که این کار را میکند؛
نیکوکار است که این کار را میکند دیگر.
بعد که برده دکتر معاینه کردند دکتر دوا داده و...
بعد که میاد منزل؛ به خواهرش میگوید - مامان دواش رو خورد ظُهری؟!!
میگه نه مثل اینکه یادش رفت.
- یادش رفت؟!
اوهوی پیرزن میمیریا!!
پس تو دیشب داشتی گریه میکردی، برو دستش رو ببوس بگو مادرجان!
این دواها مهم است
بگذار یه لیوان آب بیاورم بخوری.
خیلی زیباست قرآن؛
ممکن است آدم نیکوکار باشد،
در عین حال جبّار شقیّ هم بشود!!

یک جوان در بستگان ما برای مادرش یک پارچه برده بود؛
سر این پارچه، نزدیک شد که این مادر بمیرد!
حالا این مادر، پارچه را گرفته بود و داده بوده به یکی از عروس هایش.
این جوان فهمیده بود؛ حالا شاید قریب به این عبارت باشد
-ما داده بودیم تو بپوشی!
آقا زهر مار کرد! گفتم ای کاش این احسان رو نمیکردی
این زن مشرف به موت شد با این کارت و... .
فرق شقیّ با عصیّ در دو آیه فوق الذّکر
این هم در هیچ تفسیری نیست
قدر بدانید. در مورد حضرت یحی(علیه السّلام) میفرماید:
«وَ بَرًّ‌ا بِوَالِدَیْهِ وَ لَمْ یَکُن جَبَّارً‌ا عَصِیًّا»
نیکوکار است به مادر، پدرش؛ و جبّار عصیّ یعنی جبّار گنهکار نیست.
از زبان حضرت عیسی(علیه السّلام) در مورد حضرت مریم(سلام الله علیها) میفرماید:
«وَ بَرًّ‌ا بِوَالِدَتِی وَ لَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارً‌ا شَقِیًّا»
(مرا) نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و جبّار شقیّ نیستم.
این دو چه فرقی دارند با هم؟!
*فرقشان این است که کسی که پدر و مادر، هر دو را دارد
این اگر عاق والدین بشود،
پدر و مادر پشتیبان یکدیگر میشوند.
- مادر میگوید چقدر این پیرمرد را اذیت میکنی
نمیترسی از خداوند مگر پدرت نیست!
یا اگر مادر را اذیت کند؛
- پدر به او میگوید
مادرت هست چرا اینکار را کردی؟!
پدر و مادر هستند پشتیبانی یکردیگر را میکنند
اما اگر مادر باشد ولی شوهر نداشته باشد؛
این مادر را اگر خدایی نکرده کسی اذیت کند از عصیّ بالاتر است!
شقیّ میشود!!!
شقاوت!
در زن تنها میفرماید:
«وَ لَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارً‌ا شَقِیًّا»
در پدر و مادر هردو هستند میفرماید:
«وَ لَمْ یَکُن جَبَّارً‌ا عَصِیًّا»."

*********************
«وَ بَرًّا بِوَالِدَتِی وَ لَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا»
آیه شریفه 32 - سوره مبارکه المریم

«وَ بَرًّ‌ا بِوَالِدَیْهِ وَ لَمْ یَکُن جَبَّارً‌ا عَصِیًّا»

آیه شریفه 14 - سوره مبارکه المریم

********

(متن پیاده شده از صوت، تلخیص شده میباشد و اگر اضافات یا کاستی جایی وجود دارد،

از جانب ماست.)

صوت متن پیاده شده فوق الذّکر

پخش و دریافت کلیپ تصویری


استاد پناهیان(دامت برکاته):
"این نوحه‌ را تکرار کنید، بگویید: «دلت می‌آید؟!»
غیبت مانند چهل‌تا گناه کبیره اثر دارد، چهل‌تا!
«أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ؟»
(سوره مبارکه حجرات - آیه شریفه 12)
تو دوست داری گوشت برادر دینی‌ات را بخوری؟! دلت میاد؟!
این نوحه است، تکرار کنید، بگویید: «دلت میاد؟!»
 بله، اینها نوحه‌های اخلاقی است.
دو نفر بودند که به سلمان فارسی گفتند:
«ما اینجا در مأموریت هستیم، سرِ پست هستیم، برو یک لقمه نان برای ما بیاور»
 ظاهراً در آن اردوگاه، آقای سلمان مسئول تدارکات بود.
او هم رفت و هرچه گشت، هیچ چیزی گیر نیاورد.
لذا آمد و به آنها گفت: در انبارمان هیچ چیزی نبود!
 به قول بچه‌های جبهه: «تدارکات خالی بود» سلمان از آنها عذرخواهی کرد و رفت.
اینها برگشتند و به همدیگر یک چیزهایی گفتند. یکی از جملاتی که گفتند این بود:
«سلمان کنار دریا هم برود، دریا خشک می‌شود!»
آنها پیش رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) آمدند.
رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به آنها فرمود:
«به به! گوشت خورده‌اید!»
گفتند: گوشت کدام است؟ یک مدتی است که نان هم گیر‌مان نیامده است تا بخوریم!
فرمود: «چرا آثارش روی ریش و سیبل‌تان هست، کباب خوردید!
گفتند: «نه آقا! ما کباب نخورده‌ایم!
رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:
«من دارم می‌بینم که شما کباب خورده‌اید! گوشت روی سر و سبیل‌تان هست!»
گفتند ما چیزی نخورده‌ایم! دیگر داشتند به پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) شک می‌کردند.
می‌گفتند: «آخر واقعاً ما که چیزی نخورده‌ایم!»
حضرت فرمود: چرا این آثار گوشت سلمان فارسی است که روی سر و صورت‌تان است،
غیبتش را کرده‌اید؟!
دلت می‌آید؟!"
****************
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا
وَلَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ
وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ»

سوره مبارکه حجرات - آیه شریفه 12
***************
(اصل روایت با مقداری تفاوت در نقل
«الشَّیْخُ الطَّبْرِسِیُّ فِی مَجْمَعِ الْبَیَانِ، وَالْجَوَامِعِ، فِی قَوْلِهِ تَعَالَی وَلا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً نَزَلَ فِی رَجُلَیْنِ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله اغْتَابَا رَفِیقَهُمَا وَهُوَ سَلْمَانُ بَعَثَاهُ
إِلَی رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله لِیَأْتِیَ لَهُمَا بِطَعَامٍ فَبَعَثَهُ إِلَی أُسَامَةَ بْنِ زَیْدٍ
وَکَانَ خَازِنَ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله ‍ عَلَی رَحْلِهِ فَقَالَ مَا عِنْدِی شَیْءٌ فَعَادَ إِلَیْهِمَا فَقَالَا بَخِلَ أُسَامَةُ وَقَالَا لِسَلْمَانَ لَوْ بَعَثْنَاهُ إِلَی بِئْرِ سُمَیْحَةَ لَغَارَ مَاؤُهَا ثُمَّ انْطَلَقَا یَتَجَسَّسَانِ هَلْ عِنْدَ أُسَامَةَ مَا أَمَرَ لَهُمَا بِهِ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله وَفِی الْجَوَامِعِ ، ثُمَّ انْطَلَقَا إِلَی رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله لَهُمَا مَا لِی أَرَی خُضْرَةَ اللَّحْمِ فِی أَفْوَاهِکُمَا فَقَالَا یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا تَنَاوَلْنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا لَحْماً قَالَ ظَلَلْتُمْ تَأْکُلُونَ لَحْمَ سَلْمَانَ وَأُسَامَة»)

مستدرک الوسایل/ج9/ص123
**************
منبع متن
صوت متن پیاده فوق الذکر
دریافت کلیپ تصویری
حجم (4 مگابایت)

علامه مصباح یزدی(حفظه الله تعالی):
«وَ جَعَلْنا بَعْضَکُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَة ...»، «... لِیَبْلُوَا بَعْضَکُمْ بِبَعْضٍ ...»
بعضی را به وسیله بعضی دیگر آزمایش میکنیم.
باید این حوادث پیش بیاید؛
این تقابل ها، تعامل ها، تاثیر و تاثّرها و به دنبالش مشکلات، سختی ها، گرفتاری ها؛
تا زمینه های امتحان فراهم بشود.
این عالم کلّش از آغازی که انسان متولد میشود در این عالم تا آخر، مشمول این حکایت است.
و خوشا بر احوال آن کسانی که بفهمند حقیقت این عالم، امتحان است و جای دل بستن نیست.
آیا اگر یک ورقه امتحانی به انسان بدهند که خیلی شکیل باشد، کاغذش خوب باشد
و قلم خوبی هم به آدم بدهند که سر امتحان خوب بنویسد، این خیلی خوشحالی دارد؟
دنیا اسباب امتحان است، یک امتحانی است که هفتاد، هشتاد سال طول می‌کشد،
ولی ماهیتش امتحان است.
امّا نتیجه‌گیری از این امتحان و این‌که بعد از امتحان چه خواهد شد، یک عمر ابدی است.
اگر قبول شدی بی‌نهایت رحمت، و اگر مردود شدی بی‌نهایت عذاب است:
«اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ ...
وَ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ شَدیدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ ...»؛
خوشی و ناخوشی‌های ابدی آن‌جاست. این‌جا همه وسایل آزمایش است؛
یک نخودچی در جیب آدم میکنند، برای آزمایش است،
سر جلسه امتحان یک آب خنکی به آدم میدهند، یک آبمیوه ای میدهند
برای این است که شما فرصت کنید بتوانید امتحانتان را انجام بدهید،
و الّا این خیلی پاداشی نیست.
این یک جلسه امتحانی ست که هفتاد، هشتاد سال طول میکشد
در مقابل عمر بی نهایت چیزی نیست..."
***********
«وَمَا أَرْ‌سَلْنَا قَبْلَکَ مِنَ الْمُرْ‌سَلِینَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَیَأْکُلُونَ الطَّعَامَ وَیَمْشُونَ فِی الْأَسْوَاقِ
وَجَعَلْنَا بَعْضَکُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُ‌ونَ وَ کَانَ رَ‌بُّکَ بَصِیرً‌ا»﴿٢٠﴾
آیه شریفه 20 - سوره مبارکه الفرقان

«فَإِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُ‌وا فَضَرْ‌بَ الرِّ‌قَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ
وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْ‌بُ أَوْزَارَ‌هَا ذَٰلِکَ وَلَوْ یَشَاءُ اللَّـهُ لَانتَصَرَ‌ مِنْهُمْ
وَلَـٰکِن لِّیَبْلُوَ بَعْضَکُم بِبَعْضٍ وَالَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّـهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ»﴿٤﴾
آیه شریفه 4 - سوره مبارکه المحمّد

«اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ
کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَکُونُ حُطَامًا
وَفِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ
وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ»﴿٢٠﴾
آیه شریفه 20 - سوره مبارکه الحدید
************************
(قسمتی از متن پیاده شده از صوت، تلخیص شده میباشد و اگر اضافات یا کاستی در جایی وجود دارد، از جانب ماست.)
صوت متن پیاده شده فوق الذکر
سلسله جلسات درس اخلاق-جلسه هشتم؛ بررسی چند شبهه
موضوع: فتنه(تلخیص سخنرانی)
1388/12/12


امام المسلمین امام خامنه ای(روحی له الفداء و حفظه الله تعالی):
«وَ تَوَکَّلْ عَلَى الْعَزِیزِ الرَّ‌حِیمِ»؛
به این خدای عزیز و رحیم که تضمین کننده‌ی غلبه‌ی حق بر باطل است، توکل و تکیه کن.
«الَّذِی یَرَ‌اکَ حِینَ تَقُومُ» «وَ تَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدِینَ»؛
او ناظر به حال توست؛
در حال قیام،
در حال سجده،
در حال عبادت،
در حال حرکت،
در حال تلاش؛ او حاضر و ناظر است،
تو را می‌بیند؛
«إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»"
*******************
«وَ تَوَکَّلْ عَلَى الْعَزِیزِ الرَّ‌حِیمِ» ﴿٢١٧﴾
«الَّذِی یَرَ‌اکَ حِینَ تَقُومُ» ﴿٢١٨﴾
«وَ تَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدِینَ» ﴿٢١٩﴾
«إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» ﴿٢٢٠﴾

آیات شریفه 217 - 220 سوره مبارکه الشّعراء

بیانات در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی (اعلی الله مقامه الشّریف)
 ۱۳۹۱/۰۳/۱۴