برای آنجا چه کردیم؟!

آیت الله صدیقی(حفظه الله تعالی):
در سوره مبارکه حدید فرمود:
«أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ»(1)
نقل به مضمون می کنم:
خدا منتظر ماست
دیگه بستون نیست؟!
عصیان خدا، گناه خدا بس نیست؟
همیشه میخواهید محجوب باشید؟
نمیخواهید دلتون نرم بشه،
با خدا باشید؟!
توصیه ام به ترکِ گناهان مطلقا گناهانِ سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اداری، قضایی، خانوادگی، همسایگی، داد و ستدی و فردی.
سالم زندگی کنیم، پاک زندگی کنیم
خوب زندگی کنیم.
تمام شد فرصت ها از دست رفت!
آنجا از ما توشه می خواهند
ابدیت یعنی ابدیت!
داریم میریم برنمی گردیم
اینجور نیست که بگیم میلیارد سال آنجاییم
نه! میریم که رفته باشیم
برای آنجا چه کردیم؟!
«تَزَوَّدوا فَاِنَّ خَیرَ الزّادِ التَّقوی‌»(2)
خطبه های نماز جمعه؛ 1396/04/16
(متن پیاده شده از صوت، تلخیص شده میباشد و اگر اضافات یا کاستی جایی وجود دارد،
از جانب ماست.)
صوت متن پیاده شده فوق الذّکر
*************
(1) «أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ وَ مَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ
وَ لَا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ
وَ کَثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ» ﴿١٦﴾
آیه شریفه 16 - سوره مبارکه حدید

(2) «الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ ۚ فَمَنْ فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِی الْحَجِّ
وَ مَا تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللَّهُ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَىٰ وَاتَّقُونِ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ» ﴿١٩٧﴾
آیه شریفه 197 - سوره مبارکه بقرة

این خنده‌ها یک زمانی جواب هم خواهد داشت . . .

استاد قرائتی(دامت برکاته):
در قرآن می‌گوید: بچه مذهبی‌ها، خانم‌هایی که می‌خواهند حجابشان خوب باشد،
بچه‌هایی که می‌خواهند مذهبی باشند گرفتار چهار متلک می‌شوند.
1- «إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ» ﴿٢٩﴾
سوره مطففین می‌گوید:
«اجرموا»ها به «آمنوا»ها «یضحکون» می‌خندند.
بلند می‌شوی نماز بخوانی به تو می‌‌خندند. حجابت خوب است به تو می‌خندند.
«إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا» أجرَم یعنی مجرم، مجرم‌ها و بدها «کانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا» «اجرموا»ها به «آمنوا»ها «یضحکون» ضَحَکَ، می‌خندند. پس به شما می‌خندند. آب نشوید مواظب باشید.
2- «وَ إِذَا مَرُّوا بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ» ﴿٣٠﴾‏  «مَرُّوا» یعنی وقتی می‌خواهند از کنارت بروند،
«یتغامزون» غمزه می‌آیند. چشمک می‌زنند میگن این... چشمک می‌زنند، تحقیرت می‌کنند .
3- «وَ إِذَا انْقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَکِهِینَ» ﴿٣١﴾‏ 
وقتی پیش باند وحزب خودشان برمی‌گردند، «فکهین» فکاهی می‌گویند. جُک می‌گویند.
کاریکاتور درست می‌کنند. ادای تو را درمی‌آورند.
«وَ إِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ» ﴿٣٢﴾
از دور هم که دیدند می‌گویند: اینها  ضال هستند.منحرفند کج اند اُمُّل اند.
امتحان هوش، میخواهید من عربی‌اش را بگویم و شما فارسی‌اش را بگویید.
«اجرموا»‌ها به «آمنوا»ها «یضحکون»؛ یضحکون یعنی چه؟ می‌خندند.
«یتغامزون» غمزه می‌آیند و چشمک می‌‌زنند.
«فکهین» فکاهی می‌گویند و جک درست می‌کنند. «لَضالُّون» اُمُّل، مرتجع میدونند.
می گوید غصّه نخور حزب‌اللهی‌ها چهار متلک از «اجرموا»‌ها بشنوند.
«آمنوا»ها از «اجرموا» ها چهار متلک بشنوند.
خوب متلکشان هیچی به هیچی...!
می‌گوید: نه! همین متلک‌ها جواب دارد.
«فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ» ﴿٣٤﴾  روزی هم می‌آید که «آمنوا»ها به کفار می‌خندند.
این خنده‌ها یک زمانی جواب هم خواهد داشت.
صوت متن پیاده شده فوق الذّکر
منبع اصل سخنرانی
*************
«إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ» ﴿٢٩﴾
«وَ إِذَا مَرُّوا بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ» ﴿٣٠﴾
«وَ إِذَا انْقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَکِهِینَ» ﴿٣١﴾
«وَ إِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ» ﴿٣٢﴾
«وَ مَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ» ﴿٣٣﴾
«فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ» ﴿٣٤﴾
«عَلَى الْأَرَائِکِ یَنْظُرُونَ» ﴿٣٥﴾
«هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ» ﴿٣٦﴾
آیات شریفه 29 - 36 سوره مبارکه مطفّفین
همانا بدکاران پیوسته به کسانى که ایمان آورده بودند مى‌خندیدند. (29)
و چون بر آنان مى‌گذشتند به یکدیگر چشمک مى‌زدند. (۳۰)
و وقتى به سوى کسان خویش باز مى‌گشتند [از ریشخند خود] شاد بودند. (۳۱)
و هر وقت آنها را مى‌دیدند مى‌گفتند: اینان بى‌تردید گمراهند. (۳۲)
در حالى که آنها به نگهبانى مؤمنان فرستاده نشده بودند. (۳۳)
 ولى امروز آنها که ایمان آورده‌اند، به کفار مى‌خندند. (۳۴)
بر تخت‌ها تکیه کرده تماشا مى‌کنند. (۳۵)
[حال‌] آیا کفار پاداش کردار خود را گرفتند؟ (۳۶)

آنها را جز [خداى‌] رحمان نگاه نمى‌دارد . . .

«أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ ۚ مَا یُمْسِکُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَـٰنُ
إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ» ﴿١٩﴾
آیه شریفه 19 - سوره مبارکه ملک
آیا به پرندگان بالاى سرشان ننگریسته‌اند که بال‌هایشان را باز و بسته مى‌کنند؟
آنها را جز [خداى‌] رحمان نگاه نمى‌دارد. مسلّماً او به هر چیزى بیناست.

غیر خدا چه می‌توانند برای ما بکنند؟!

استاد قرائتی(دامت برکاته):
قرآن در مورد حضرت ابراهیم می‌گوید: «وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ»(1)، اسحاق بچه ابراهیم است و یعقوب بچه اسحاق است که نوه می‌شود ولی می‌گوید ابراهیم قدر خودت را داشته باش هم به تو اولاد دادم و هم به تو نوه دادم یعنی پیداست که نوه هم از نعمت‌های خدا است، گاهی نعمت‌هایی را خدا داده و آدم توجه‌ای به آن ندارد! مثل نعمتِ قلتیدن! ما هیچ وقت صبح از خواب بلند نشدیم بگوئیم الحمدالله رب العالمین که دیشب قلتیدیم!
کسی تا حالا صبح پانشده بگه خدا رو شکر که ما دیشب قلتیدیم؛
اصلاً نمی‌دانستیم که قلتیدن از نعمت‌های خدا است، راستی اگر یک سمت نقلتیم تا صبح وقتی بلند می‌شویم صبح اصلاً نصف بدنمان فلج می‌شود و قرآن روی این تکیه کرده، می‌گوید یکی از نعمت‌هایی که دادیم به اصحاب کهف این است که آنها را می‌غلتاندیم،«وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَذَاتَ الشِّمَالِ»(2) این‌ها را می‌ قلتاندیم یعنی خداوند توی قرآن به نعمت قلتیدن توی خواب مانور داده،
گاهی آدم توجه ندارد. یکی از محترمین فنر چشمش پاره شد فنر پلک، همه بدنش سالم، چشمش هم سالم ولی فنر پلکش پاره شد، هر کسی را می‌خواهد ببیند باید با دستش پلک را بالا ببرد احوال پرسی می‌کند و دوباره می‌افتد پائین، پس باید بگویم که الحمدالله که چشممان فنر دارد،
یعنی تا خدا نگیرد آدم نمی‌فهمد.
من تعجب می‌کنم این‌هایی که نماز نمی‌خوانند چه احساسی دارند؟!
آخه آدمی که اینقدر عاجز است که از ترس پشه برود توی پشه بند،
آدمی که اینقدر عاجز است که از سوسک می‌ترسد،
آدمی که اینقدر عاجز است که از خواب پریشان، پریشان می شود،
آدمی که اینقدر عاجز است که فنر چشمش اگر پاره شود، فلجه!
آن وقت این در مقابل خدا گردن کلفتی می‌کند، پنج ساعت می‌نشیند فیلم می‌بیند می‌گوئیم
پنج دقیقه بلند شو نماز بخوان حال ندارد، قرآن می‌گوید: «وَإِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ»(3) چطور شد تا وقتی می‌گویند نماز سنگین هستی اما برای هر کاری سبک هستی،
قرآن بخوان، خیلی خوب حالا درس دارم باشد برای بعد! آقا می‌رود فلان مجله را می‌خواند!
قرآن یک آیه داریم: می‌گوید: «وَإِذَا ذُکِرَ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِ»(4)،
غیر خدا را که میگویند، «إِذا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ»، تا میگویند غیرخدا می‌خندد،
تا«وَإِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَایُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ»(همان)،
وقتی می‌گویند خدا عبوس است تا می‌گویند غیر خدا می‌خندد.
خیلی خطرناک است وقتی می‌گویند خدا، گرفته می شود و وقتی می‌گویند غیر خدا، باز میِ شود... این‌ها خطرناک است!!
غیر خدا چه می‌توانند برای ما بکنند؟! چه می‌توانند بکنند، حتی نزدیک ترین افراد؟!
اینکه قرآن گفته: «یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ»(5) درست است مال قیامت است
اما توی دنیا هم «لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ».
خدا رحمت کند اموات را پدرم دقیقه‌های آخر عمرش بود یازده تا بچه داشت دورش می‌چرخیدیم،
هی می‌گفتیم چه کنیم، گفتیم نمی‌دانیم، آخرش من گفتم خدایا من حالا فهمیدم این آیه را،
قرآن که می‌گوید روز قیامت بچه به درد نمی‌خورد؛ نه توی دنیا هم می‌رسد آدم به جایی که بچه به درد نمی‌خورد..."
(متن پیاده شده از صوت، تلخیص شده میباشد و اگر اضافات یا کاستی جایی وجود دارد،
از جانب ماست.)
صوت متن پیاده شده فوق الذّکر
منبع اصل سخنرانی
***********
(1) «وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ ۚ کُلًّا هَدَیْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَیْنَا مِنْ قَبْلُ
وَمِنْ ذُرِّیَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ وَأَیُّوبَ وَیُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ» ﴿٨٤﴾
آیه شریفه 84 - سوره مبارکه انعام

(2) «وَتَحْسَبُهُمْ أَیْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ ۚ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَذَاتَ الشِّمَالِ ۖ
وَکَلْبُهُمْ بَاسِطٌ ذِرَاعَیْهِ بِالْوَصِیدِ ۚ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَیْهِمْ لَوَلَّیْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا» ﴿١٨﴾
آیه شریفه 18 - سوره مبارکه کهف

(3) «وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ» ﴿٤٥﴾
آیه شریفه 45 - سوره مبارکه بقرة

(4) «وَإِذَا ذُکِرَ اللَّـهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ
وَإِذَا ذُکِرَ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ» ﴿٤٥﴾
آیه شریفه 45 - سوره مبارکه زُمر

(5) «یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ» ﴿٨٨﴾
آیه شریفه 88 - سوره مبارکه شعراء

و به زودى[در مورد آن‌] بازخواست خواهید شد (که با قرآن چه کردید؟)

«وَإِنَّهُ لَذِکْرٌ لَکَ وَلِقَوْمِکَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ»﴿٤٤﴾
آیه شریفه 44 - سوره مبارکه زخرف
و بى‌گمان این [قرآن‌]
براى تو و براى قوم تو تذکرى است،
و به زودى[در مورد آن‌]بازخواست خواهیدشد
(که با قرآن چه کردید؟)

آتش و دوزخ الهی و همچنین بهشت و نعیم الهی درهمین دنیا موجود است

امام المسلمین حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای(روحی له الفداء و حفظه الله تعالی):
"...ماه رمضان را «مبارک» نامیده‌اند؛
علّت مبارک بودن این ماه، این است که راه نجات از آتش و فوز به جنّت است،
که در دعای روز ماه رمضان [میخوانیم‌]: وَ هذا شَهرُ العِتقِ مِنَ النّارِ وَ الفَوزِ بِالجَنَّة.(2)
آتش و دوزخ الهی و همچنین بهشت و نعیم الهی در همین دنیا موجود است.
آنچه در نشئه‌ی آخرت تحقّق پیدا میکند، باطن همان چیزی است که در اینجا است:
«وَ اِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحیطَةٌ بِالکفِرین»(1)؛
جهنّم در همین‌جا، در همین نشئه، در همین زندگی،
کافران و ظالمان و معاندان و مخالفان را احاطه کرده است؛
بهشت هم همین‌جور.
اینکه ما از جهنّم به بهشت برویم، دست خود ما است؛
در همین‌جا تحقّق پیدا میکند و صورت عینی و باطنی و واقعی آن در آن نشئه دیده میشود.
ما میتوانیم این سفر را، این سِیر از دوزخ بدکرداری، دوزخ بددلی، دوزخ بداندیشی،
از این دوزخ که مال این دنیا است را به بهشت نیک‌کرداری،
به بهشت نیک‌اندیشی و نیک‌رفتاری و نیک‌خویی انجام بدهیم؛
اسم این حرکت «انابه» است، «توبه» است.
لذا در دعا وارد شده است: وَ هذا شَهرُ اِلانابَةِ وَ هذا شَهرُ التَّوبَة»(3)؛
با انابه، با توبه، عِتق(4) از نار و فوز به جنّت حاصل خواهد شد..."
بیانات در دیدار مسئولان نظام
۱۳۹۳/۰۴/۱۶
*************
1) «وَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ ائْذَنْ لِی وَلَا تَفْتِنِّی ۚ أَلَا فِی الْفِتْنَةِ سَقَطُوا ۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکَافِرِینَ»
سوره‌ی مبارکه برائت (توبه)، آیه‌ی شریفه ۴۹
2) اقبال الاعمال، ج ۱، ص ۹۰
3) اقبال الاعمال، ج ۱، ص ۲۵
4) آزاد شدن‌

عفاف و حجاب در قرآن کریم(1)

قرآن دستور پوشش کامل می دهد
خداوند متعال در آیه ی دیگر مربوط به پوشش زن می فرماید:
«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ
ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا»؛(1)
ای پیغمبر! بگو به همسران و دخترانت و زنان مؤمنین که جِلباب های خود را به خود نزدیک سازند؛
این کار برای این که شناخته شوند{به نجابت و عفّت} و مورد اذیت{و مزاحمت} واقع نشوند،
نزدیک تر است و خدا آمرزنده و مهربان است.
مقصود از جِلباب چیست؟
جَلابیب جمع جِلْباب است و جِلباب بر حسب آنچه از گفتار اهل تفسیر و لغت استفاده می شود،
پوشاکی است که علاوه بر خِمار و روسری، قسمت عمده ی بدن زن را می پوشاند
و در واقع لباس بیرونی زن و مخصوص خارج از منزل است.
المنجد می نوبسد:
اَلْجِلْبابُ هُوَ الْقَمیصُ اَو الثَّوبُ الْواسِعُ؛
جلباب، پیراهن یا لباس گشاد است.
تفسیر مجمع البیان می گوید:
اَلْجِلبابُ خِمارُ الْمَرئَةِ الَّذِی یُغَطّی رَأسَها وَ وَجْهَها اِذا خَرَجَتْ لِحاجَةٍ؛
جلباب آن روسری و پوشاکی است که زن هنگام خروج از منزل برای کاری،
سر و صورت خود را با آن می پوشاند.

پوشش کامل زن، نشان عفاف و حصار امان است
پس به حکم این آیه ی شریفه(آیه ی جلابیب) زن مسلمان موظّف است که هنگام خروج از منزل تمام بدن خود را بپوشاند و جمله ی "یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ" دلالت بر این دارد که باید جلباب و لباس رویی خود را طوری به بدن نزدیک کرده و اطراف آن را جمع آوری نماید که سَتر و پوشش کامل محقق شود تا نشان وقار و متانت و عفاف کامل بانوی مسلمان بوده و او را از زنان جلف و نادان و سبکسر جدا سازد و نتیجتاً حریم عفّتش از تعرّض افراد گستاخ و مزاحم در امان باشد که می فرماید:
«...ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ...»
سَتر تمام بدن، نشان تَحَصُّن و تَعَفُّف زن است و حصاری بر گرد عفاف زن که هیچ مردی اجازه ی گستاخی و تعرّض نمی دهد. امّا بی پردگی زن در واقع اجازه ی گستاخی به مردان دادن است و راه تعرّض را برای آنان هموار ساختن؛ و این عمل، منافات با شأن یک بانوی تربیت یافته ی در مکتب قرآن دارد که باید همچون گوهری گرانبها مصون از تعرّض دزدان و اهریمنان باشد.
منبع:
کتاب قساوت بیماری مهلک بشر،آیت الله ضیاء آبادی(حفظه الله تعالی)،ص 104،103 و 105
***************
(1)«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ
ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ ۗ وَکَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَحِیمًا» ﴿٥٩﴾
آیه شریفه 59 - سوره مبارکه احزاب

آیا همین کافی نبودکه تو را به فکرانداخته و ازخواب غفلت بیدارت سازد؟!

قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و سلّم:
«أَغْفَلُ النّاسِ مَنْ لَمْ یَتَّعِظْ بِتَغَیُّرِ الدُّنْیا مِنْ حالٍ الى حالٍ»
غافل ترین مردم آن کسی است که از این همه تغیر و تحول دنیا پندی نگیرد و همچنان در خواب خرگوشی یک عمر بخورد و بخوابد و هیچ نفهمد این تغیرات و دگرگونی ها از کجا نشات گرفته است و به کجا منتهی خواهد شد و من در این میان چه کاره ام و چه وضعی باید داشته باشم و ناگهان خود را به فرموده ی قرآن در میان آتش جهنم می بیند و فریاد می زند:
«...رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ‏ُ...»
(سوره ی مبارکه فاطر،قسمتی از آیه ی شریفه37)
...خدایا {الان فهمیدم که عمری به خطا رفته ام }مرا از آتش نجاتم بده و به دنیایم برگردان تا کارهایی غیر آن کارها که می کردم بکنم... 
 ولی جواب می شنود که :
«...أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ مَا یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَ جَاءَکُمُ النَّذِیرُ...» (همان)
...آیا من در دنیا به شما آن قدر مهلت نداده ام که از جریان تحولات عالم پند بگیرید،
آیا هشدار دهنده به سوی شما نفرستادم...
پیامبران و امامان نیامدند و فریاد بر سرتان نکشیدند و شما را از این جریان آگاه نساختند.

در شان نزول این آیه آمده است که درباره ی انسان هجده ساله است، یعنی یک آدم هجده ساله باید به خود بیاید و راجع به تغییر و تحولات عالم بیندیشد و بفهمد که آمد و رفت روز و شب یعنی چه و خوابیدن و بیدار شدن چه معنایی دارد و اصلاً من خودم چه هستم و از کجا آمده ام و به کجا می روم؟ آورنده و بَرَنده ام کیست و چه هدفی از این آوردن و بردن من دارد.
این وظیفه ی یک آدم هجده ساله است، وای بر حال آدم چهل ساله و پنجاه ساله ی در خواب غفلت غُنُوده که چه خطاب و عتاب هایی خواهد داشت، حتماً روزی ما را در موقف حساب، نگهمان میدارند و می گویند : ای انسان، آخر من به تو عقل و فکر دادم که بیندیشی و بفهمی، شصت سال و هفتاد سال تو را خواباندم و بیدارت کردم. در هر شبانه روز چند بار نمونه ای از مرگ و حیات را نشانت دادم،
به زبان پیام آورم به تو پیام فرستادم که همان طور که می خوابید می میرید
و همان طور که بیدار می شوید در روز قیامت بر انگیخته می گردید،
آیا همین کافی نبود که تو را به فکر انداخته و از خواب غفلت بیدارت سازد و به گوشت طنین افکند که به خود بیا و بفهم که همان کس که تو را هر شب می خواباند و صبح بیدارت می کند
همان کس یک شب تو را می خواباند و دیگر بیدارت نمی کند
تا با صدای نَفخ صُور جناب اسرافیل (علیه السّلام) از خواب برمی خیزی
و می بینی صحرای محشر است و رستاخیز عظیم قیامت بر پا شده
و در موقف حساب نگهت داشته اند...
"قسمتی از سخنرانی آیت الله ضیاء آبادی(حفظه الله تعالی)(با دخل و تصرف جزئی)
متن کامل سخنرانی
******************
«وَهُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ
أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ مَا یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَجَاءَکُمُ النَّذِیرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ نَصِیرٍ» ﴿٣٧﴾
آیه شریفه 37 - سوره مبارکه فاطر
و ایشان در آن جا فریاد بر مى‌آورند:
پروردگارا! ما را بیرون بیاور، تا غیر از آنچه مى‌کردیم، کار شایسته کنیم.
 [گفته شود:] آیا شما را چندان عمر ندادیم که هر که پندپذیر است در آن مدت پند گیرد؟
 و شما را هشدار دهنده هم آمد.
 پس بچشید که براى ستمگران یاورى نیست.

8633 قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و سلّم:
«أغفل الناس من لم یتّعظ بتغیّر الدنیا من حال الى حال»
سفینة البحار،ج6،ص663

آیا کسى از آنها را مى‌یابى یا [کمترین‌]صدایى از آنها مى‌شنوى؟

«وَ کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزًا» ﴿٩٨﴾
آیه شریفه 98 - سوره مبارکه مریم(سلام الله علیها)
و چه بسیار نسل‌هایى را که پیش از آنها هلاک کردیم.
 آیا کسى از آنها را مى‌یابى یا [کمترین‌] صدایى از آنها مى‌شنوى؟
رِکْز: صدای بسیار ضعیف و نهانی
ترجمه از استاد بهرام پور(دامت برکاته)

آیا غیر از خدا آفریدگارى هست که شما را از آسمان و زمین روزى دهد؟

«یَا أَیُّهَا النَّاسُ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ
هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّـهِ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ
لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّىٰ تُؤْفَکُونَ» ﴿٣﴾
اى مردم! نعمت خدا بر خودتان را یاد کنید.
آیا غیر از خدا آفریدگارى هست که شما را از آسمان و زمین روزى دهد؟
خدایى جز او نیست، پس چگونه [از حق‌] برگردانده مى‌شوید؟
آیه شریفه 3 - سوره مبارکه فاطر