"١ـ أبوجارود از حضرت باقر العلوم از پدر بزرگوارش از نیای گرامیش امام حسین علیهم السّلام روایت نموده که فرمود: «وقتی این آیه بر پیامبر خدا نازل شد «وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُّبِینٍ»
ابوبکر و عمر از جایگاه خود برخاستند، و گفتند:
ای پیامبر خدا آیا امام مبین که همه چیز در آن آورده شده تورات است؟
فرمود: نه. گفتند:
پس انجیل است؟ فرمود: نه.
گفتند: پس آن قرآن است؟ فرمود: نه،
امام حسین فرمود: در همین هنگام بود که علیّ علیه السلام وارد شد،
و رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله در حالی که با دست او را نشان میداد، فرمود:
این امام مبین است، بیتردید او امامی است که خداوند علم همه چیز را در او احصا فرموده است».
مصنّف این کتاب- رضی اللَّه عنه- گوید:
در شهر مدینة السّلام از ابو بشر پرسیدم: امام یعنی چه؟
در پاسخم گفت: امام در زبان عرب پیشرو و پیشوای مردم در فضائل،
و امام شاقول یا ریسمان کار است که بنّایان با آن اندازه میگیرند تا دیوار راست در آید،
و امام همان طلای نابی است که در سکّه سازی برای نمونه برداری،
و ضرب سکّه هست که عیار سکّههای مضروب بر طبق آن واقع شود،
و امام رشته نخی است که مهرههای گردنبند به آن کشیده میشود،
و امام راهنمائی است که مسافران در تاریکی شب در پی او راه را طیّ میکنند،
و تیری است که بعنوان نمونه در کارگاههای اسلحه سازی مورد استفاده قرار میگیرد
تا دیگر تیرها مانند آن ساخته شوند."
مترجم: شیخ عبدالعلی محمّدی شاهرودی.
*متن عربی روایت:
* ( معنى الامام المبین ) *
١ ـ حدثنا أحمد بن محمد بن الصقر الصائغ،قال:حدثنا عیسى بن محمد العلوی،قال:
حدثنا أحمد بن سلام الکوفی، قال:حدثنا الحسن بن عبد الواحد، قال : حدثنا الحارث بن الحسن،
قال : حدثنا أحمد بن إسماعیل بن صدقة،
عن أبی الجارود، عن أبی جعفر محمد بن علی الباقر، عن أبیه، عن جده علیهمالسّلام قال :
«لما أنزلت هذه الآیة على رسول الله صلّىاللهعلیهوآله «وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُّبِینٍ»
قام أبو بکر وعمر من مجلسهما فقالا : یا رسول الله هو التوراة؟
قال : لا،
قالا : فهو الإنجیل؟ قال : لا،
قالا : فهو القرآن؟ قال : لا.
قال : فأقبل أمیر المؤمنین علی علیهالسّلام فقال رسول الله صلّىاللهعلیهوآله:
هو هذا ، إنه الامام الذی أحصى الله تبارک وتعالى فیه علم کل شئ.
قال مصنف هذا الکتاب ـ رضیاللهعنه ـ :
سألت أبا بشر اللغوی بمدینة السلام عن معنى الامام فقال:
الامام فی لغة العرب هو المتقدم بالناس،
والامام هو المطمر وهو التر الذی یبنى علیه البناء،
والامام هو الذهب الذی یجعل فی دار الضرب لیؤخذ علیه العیار،
والامام هو الخیط الذی یجمع حبات العقد،
والامام هو الدلیل فی السفر فی ظلمة اللیل،
والامام هو السهم الذی یجعل مثالا یعمل علیه السهام.
معانی الأخبار الشیخ الصدوق(اعلی الله تعالی مقامه الشّریف)،ج 1،ص 95 و 96
************
«إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَىٰ وَنَکْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُّبِینٍ» ﴿١٢﴾
آیه شریفه 12 - سوره مبارکه یسآری! همین ماییم که همواره مردگان را زنده میکنیم و آنچه را از پیش فرستادهاند
و (نیز) آثارشان را ثبت و ضبط میکنیم و هر چیزی را در پیشوا و امامی روشنگر برشمردهایم.
(مترجم: حضرت آیت الله العظمی دکتر صادقی تهرانی(اعلی الله تعالی مقامه الشّریف))