رُوِیَ عَنْ ابی الحَسن الرِّضا(علیه السلام) قال: قال رسُول الله(صلّی الله علیه و آله وسلّم):
رَجَبٌ شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَبُّ وَ شَهْرُ شَعْبَانَ
تَتَشَعَّبُ فِیهِ الْخَیْرَاتُ وَ فِی أَوَّلِ یَوْمٍ مِنْ شَهْرِ
رَمَضَانَ تُغَلُّ الْمَرَدَةُ مِنَ الشَّیَاطِینِ وَ یُغْفَرُ فِی کُلِّ
لَیْلَةٍ لِسَبْعِینَ أَلْفاً.[1]
ترجمه حدیث: از حضرت علی بن موسی الرضا(علیه
السلام) روایت شده که فرمودند:
پیغمبر اکرم(صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرموده است ماه رجب ماه خداوند است که رحمت الهی در آن ریزش میکند؛ و ماه شعبان ماهی است که در آن خیرات منشعب و پراکنده میشود و شیوع مییابد؛ و در روز اوّل ماه رمضان شیاطین در غل و زنجیر کشیده میشوند و در هر شب ماه مبارک رمضان هفتاد هزار نفر از بندگان (گناهکار) خدا آمرزیده میشوند.
پیغمبر اکرم(صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرموده است ماه رجب ماه خداوند است که رحمت الهی در آن ریزش میکند؛ و ماه شعبان ماهی است که در آن خیرات منشعب و پراکنده میشود و شیوع مییابد؛ و در روز اوّل ماه رمضان شیاطین در غل و زنجیر کشیده میشوند و در هر شب ماه مبارک رمضان هفتاد هزار نفر از بندگان (گناهکار) خدا آمرزیده میشوند.
شرح حدیث: امام هشتم (علیه السلام) از
رسول خدا نقل کردند که آن حضرت فرمودند:
ماه رجب ماه خدا است، که در آن رحمت الهی بر بندگانش ریزش میکند. و ماه شعبان ماهی است که خیرات در آن پراکنده میشود. و در اوّلین روز ماه مبارک رمضان، گمراه کنندگان از شیاطین به غل و زنجیر بسته میشوند. مغلول کردن یعنی قفل زدن. خداوند گمراه کنندگان از شیاطین را مهار میکند. یعنی خداوند جلوی مانع ایجاد کردن شیاطین را در ماه مبارک رمضان میگیرد. این برای روز بود. در شب چه طور؟ خداوند هر شب هفتاد هزار نفر را مورد آمرزش قرار میدهد.
ماه رجب ماه خدا است، که در آن رحمت الهی بر بندگانش ریزش میکند. و ماه شعبان ماهی است که خیرات در آن پراکنده میشود. و در اوّلین روز ماه مبارک رمضان، گمراه کنندگان از شیاطین به غل و زنجیر بسته میشوند. مغلول کردن یعنی قفل زدن. خداوند گمراه کنندگان از شیاطین را مهار میکند. یعنی خداوند جلوی مانع ایجاد کردن شیاطین را در ماه مبارک رمضان میگیرد. این برای روز بود. در شب چه طور؟ خداوند هر شب هفتاد هزار نفر را مورد آمرزش قرار میدهد.
این سه ماه رجب، شعبان و رمضان مورد عنایت الهی هستند. به
حسب ظاهر ما در آخرین لحظات ماه شعبان هستیم. روایت معروف دیگری از امام
هشتم(علیه السلام) است[2]
که دارد اباصلت در آخرین جمعه ماه شعبان، میرود خدمت حضرت امام رضا(علیه
السلام). حضرت ابتدا به او میفرماید:
اى اباصلت ماه شعبان بیشترش گذشت و این جمعه آخر آن است، پس آنچه از اعمال خیر که در این ماه در انجام آن کوتاهى کرده اى در این چند روزى که باقى مانده تدارک کن، و بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است و ترک آنچه براى تو فائده اى ندارد، و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن، و از گناهان و نافرمانی هایت به سوى خدا بازگرد و توبه نما، تا این ماه خدا به تو رو کرده باشد در حالى که تو با خدایت- عزّوجلّ- اخلاص ورزیده باشى، و امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنکه آن را ادا کنى، و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنى نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى، و هیچ گناهى را که مرتکب بوده اى وامگذار مگر آنکه آن را رها کرده و از آن دورى گزینى، و از خداوند پروا داشته باش، و در امور نهان و آشکارت بر او توکّل و اعتماد کن، و هر کس بر خدا توکّل کند همانا خداوند او را کافى است، زیرا خداوند کار خود را به انجام میرساند، و براى هر چیز اندازه اى قرار داده است، و در باقیمانده این ماه زیاد این ذکر را بگو:
«اللّهم إن لم تکن قد غفرت لنا فی ما مضى من شعبان فاغفر لنا فیما بقی منه».[3]
(یعنى: پروردگارا! اگر تاکنون در این ماه ما را نبخشیده اى، پس از تو میخواهیم که در باقیمانده این ماه ما را ببخشى و بیامرزى). زیرا خداوند تبارک و تعالى در این ماه مردم بسیارى را به جهت احترام ماه مبارک رمضان از آتش آزاد مىکند.
اى اباصلت ماه شعبان بیشترش گذشت و این جمعه آخر آن است، پس آنچه از اعمال خیر که در این ماه در انجام آن کوتاهى کرده اى در این چند روزى که باقى مانده تدارک کن، و بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است و ترک آنچه براى تو فائده اى ندارد، و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن، و از گناهان و نافرمانی هایت به سوى خدا بازگرد و توبه نما، تا این ماه خدا به تو رو کرده باشد در حالى که تو با خدایت- عزّوجلّ- اخلاص ورزیده باشى، و امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنکه آن را ادا کنى، و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنى نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى، و هیچ گناهى را که مرتکب بوده اى وامگذار مگر آنکه آن را رها کرده و از آن دورى گزینى، و از خداوند پروا داشته باش، و در امور نهان و آشکارت بر او توکّل و اعتماد کن، و هر کس بر خدا توکّل کند همانا خداوند او را کافى است، زیرا خداوند کار خود را به انجام میرساند، و براى هر چیز اندازه اى قرار داده است، و در باقیمانده این ماه زیاد این ذکر را بگو:
«اللّهم إن لم تکن قد غفرت لنا فی ما مضى من شعبان فاغفر لنا فیما بقی منه».[3]
(یعنى: پروردگارا! اگر تاکنون در این ماه ما را نبخشیده اى، پس از تو میخواهیم که در باقیمانده این ماه ما را ببخشى و بیامرزى). زیرا خداوند تبارک و تعالى در این ماه مردم بسیارى را به جهت احترام ماه مبارک رمضان از آتش آزاد مىکند.
حضرت به او گوشزد میکند که این ماه شعبان این همه برکات
داشت، و چه بسا تو از آن غفلت کرده باشی. بیا از بقیه ای که از ماه شعبان
مانده است استفاده کن. در مابقی ماه شعبان کوتاهی ات را جبران کن. بعد هم
فرموده:
«وَ أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ». دعا، استغفار و تلاوت قرآن را زیاد انجام بده. این همانی است که پیغمبر اکرم فرمود: «وَ شَهْرُ شَعْبَانَ تَتَشَعَّبُ فِیهِ الْخَیْرَاتُ»؛ خدا خیرات را در ماه شعبان برای امتش پراکنده میکند. بیا فکر کن ببین در این ماه چه قدر از این خیرات نصیب تو شده است؟ من حرفم این است. امام هشتم(علیه السلام) میگوید خیلی از خیرات را از دست دادی؛ پس بیا در این بقیه ماه شعبان جبران کن.
«وَ أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ». دعا، استغفار و تلاوت قرآن را زیاد انجام بده. این همانی است که پیغمبر اکرم فرمود: «وَ شَهْرُ شَعْبَانَ تَتَشَعَّبُ فِیهِ الْخَیْرَاتُ»؛ خدا خیرات را در ماه شعبان برای امتش پراکنده میکند. بیا فکر کن ببین در این ماه چه قدر از این خیرات نصیب تو شده است؟ من حرفم این است. امام هشتم(علیه السلام) میگوید خیلی از خیرات را از دست دادی؛ پس بیا در این بقیه ماه شعبان جبران کن.
دست آخر هم میفرماید زیاد این دعا را در مابقی ماه شعبان
زیاد بگو:
«اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ»؛ خدایا اگر در آنچه از ماه شعبان گذشت من را مورد مغفرتت قرار ندادی، در این مابقی اش من را مورد آمرزش قرار بده. چرا باید این کار را بکنی؟ برای اینکه خودت را خالص کنی، پاک کنی، تر و تمیز کنی؛
چون می خواهی وارد بشوی در ماه رمضان. ماه رمضان ماه ضیافت الهی است. خدا تو را دعوتت کرده، میخواهی بروی سر سفره اش بنشینی، پس خودت را تطهیر کن.
انسان وقتی میخواهد برود مهمانی چه کار میکند؟ خودش را تر و تمیز
میکند. اینجا میزبان خداست، میهمان عبد است. باید عبد تطهیر و تزکیه کند.
و آن تزکیه هم، تزکیه نفس و درونی است. در این روایت هم امام هشتم (علیه
السلام) فرمود که اگر عداوتی از کسی در دلت هست بیرون کن. همه اینها
جنبه های درونی دارد. لذا میخواستم به دوستان سفارش کنم، این چند لحظه ای
که از ماه شعبان باقی مانده این دعا را زیاد تکرار کنید. همینطور که داری
از اینجا میروی بر این ذکر مداومت کن و بگو: «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ
قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا
بَقِیَ مِنْهُ». تا شب نشده این را پشت سر هم بگو. شاید ان شاءالله خدا
عنایتی کند و با یک روح باصفا و تطهیر شده و تزکیه شده، وارد ماه مبارک
رمضان شوی.[4]«اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ»؛ خدایا اگر در آنچه از ماه شعبان گذشت من را مورد مغفرتت قرار ندادی، در این مابقی اش من را مورد آمرزش قرار بده. چرا باید این کار را بکنی؟ برای اینکه خودت را خالص کنی، پاک کنی، تر و تمیز کنی؛
چون می خواهی وارد بشوی در ماه رمضان. ماه رمضان ماه ضیافت الهی است. خدا تو را دعوتت کرده، میخواهی بروی سر سفره اش بنشینی، پس خودت را تطهیر کن.
"آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی(اعلی الله تعالی مقامه الشّریف)
***************************
[1]. وسائل الشیعة، جلد10، صفحه 315.
[2]. متن کامل این روایت بدین شرح است: عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِیِّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى
أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا علیه السّلام فِی آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ فَقَالَ لِی یَا أَبَا الصَّلْتِ إِنَّ شَعْبَانَ قَدْ مَضَى أَکْثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ مِنْهُ فَتَدَارَکْ فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ تَقْصِیرَکَ فِیمَا مَضَى مِنْهُ وَ عَلَیْکَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا یَعْنِیکَ وَ تَرْکِ مَا لَا یَعْنِیکَ وَ أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکَ لِیُقْبِلَ شَهْرُ اللَّهِ إِلَیْکَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا تَدَعَنَّ أَمَانَةً فِی عُنُقِکَ إِلَّا أَدَّیْتَهَا وَ لَا فِی قَلْبِکَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَکِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِکَ وَ عَلَانِیَتِکَ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً وَ أَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِیمَا بَقِیَ مِنْ هَذَا الشَّهْرِ اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُعْتِقُ فِی هَذَا الشَّهْرِ رِقَاباً مِنَ النَّارِ لِحُرْمَةِ شَهْرِ رَمَضَان.
«عیون اخبار الرضا(علیه الصّلاة و السّلام)، جلد2، صفحه 51».
[3]. مطابق نسخه مفاتیح الجنان، «قَد» قبل از «غَفَرْتَ لَنَا» نیامده:
(اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیما مَضَى مِنْ شَعْبَانَ، فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ)
[4].چهارشنبه20 مرداد 1389 – 30 شعبان1431. مسجد جامع بازار تهران
*************************
منبع (با تلخیص)
