امام صادق(علیه الصّلاة والسّلام) میفرمایند:
«إذا ذُکِرَ النَّبیُّ صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَآلِهِ فَأکْثِرُوا الصَّلاهَٔ
علیهِ، فَإنَّهُ مَنْ صَلَّی عَلی النَّبیِّ صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَآلِهِ
صَلاهًٔ واحِدَهًٔ صَلَّی اللهُ عَلیهِ ألفَ صَلاهٍٔ فِی أَلْفِ صَفٍّ مِن
المَلائِکَهِٔ، وَلَمْ یَبْقَ شَیءٌ مِمَّا خَلَقَهُ اللهُ إلاّ صَلَّی
عَلی العَبدِ لِصَلاهِٔ اللهِ عَلیهِ وَصلاهِٔ مَلائِکَتِه،ِ فَمَنْ لَمْ
یَرغَبْ فِی هذا فَهُوَ جاهِلٌ مَغْرورٌ، قَد بَرِﺉَ اللهُ مِنهُ
وَرَسولُهُ وَأهلُ بِیتهِ.»
معنای ضمنی روایت:
«هنگامی که نام پیغمبر صلی الله علیه و آله برده شود،بسیار بر او صلوات
بفرستید؛ زیرا هر که یک مرتبه بر پیامبر صلوات بفرستد خدای متعال هزار
مرتبه به همراه هزار گروه از ملائکه بر او درود میفرستد و هیچ مخلوقی از
آفریده‌های الهی باقی نمی‌ماند مگر آنکه - به خاطر صلواتِ خدا و ملائکه -
بر آن بنده صلوات میفرستد،[حال] پس اگر کسی در فرستادنِ صلواتِ با این
فضیلت میل و رغبتی پیدا نکند،پس جاهل و فریب خورده است و قطعا خدا و پیامبر او و اهل بیتش از او بیزارند.»
اصول کافى جلد 4 صفحه : 249 روایة : 6
