قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و سلّم:
«أَغْفَلُ النّاسِ مَنْ لَمْ یَتَّعِظْ بِتَغَیُّرِ الدُّنْیا مِنْ حالٍ الى حالٍ»
غافل ترین مردم آن کسی است که از این همه تغیر و تحول دنیا پندی نگیرد و همچنان در خواب خرگوشی یک عمر بخورد و بخوابد و هیچ نفهمد این تغیرات و دگرگونی ها از کجا نشات گرفته است و به کجا منتهی خواهد شد و من در این میان چه کاره ام و چه وضعی باید داشته باشم و ناگهان خود را به فرموده ی قرآن در میان آتش جهنم می بیند و فریاد می زند:
«...رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُُ...»
(سوره ی مبارکه فاطر،قسمتی از آیه ی شریفه37)
...خدایا {الان فهمیدم که عمری به خطا رفته ام }مرا از آتش نجاتم بده و به دنیایم برگردان تا کارهایی غیر آن کارها که می کردم بکنم...
ولی جواب می شنود که :
«...أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ مَا یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَ جَاءَکُمُ النَّذِیرُ...» (همان)
...آیا من در دنیا به شما آن قدر مهلت نداده ام که از جریان تحولات عالم پند بگیرید،
آیا هشدار دهنده به سوی شما نفرستادم...
پیامبران و امامان نیامدند و فریاد بر سرتان نکشیدند و شما را از این جریان آگاه نساختند.
در شان نزول این آیه آمده است که درباره ی انسان هجده ساله است، یعنی یک آدم هجده ساله باید به خود بیاید و راجع به تغییر و تحولات عالم بیندیشد و بفهمد که آمد و رفت روز و شب یعنی چه و خوابیدن و بیدار شدن چه معنایی دارد و اصلاً من خودم چه هستم و از کجا آمده ام و به کجا می روم؟ آورنده و بَرَنده ام کیست و چه هدفی از این آوردن و بردن من دارد.
این وظیفه ی یک آدم هجده ساله است، وای بر حال آدم چهل ساله و پنجاه ساله ی در خواب غفلت غُنُوده که چه خطاب و عتاب هایی خواهد داشت، حتماً روزی ما را در موقف حساب، نگهمان میدارند و می گویند : ای انسان، آخر من به تو عقل و فکر دادم که بیندیشی و بفهمی، شصت سال و هفتاد سال تو را خواباندم و بیدارت کردم. در هر شبانه روز چند بار نمونه ای از مرگ و حیات را نشانت دادم،
به زبان پیام آورم به تو پیام فرستادم که همان طور که می خوابید می میرید
و همان طور که بیدار می شوید در روز قیامت بر انگیخته می گردید،
آیا همین کافی نبود که تو را به فکر انداخته و از خواب غفلت بیدارت سازد و به گوشت طنین افکند که به خود بیا و بفهم که همان کس که تو را هر شب می خواباند و صبح بیدارت می کند
همان کس یک شب تو را می خواباند و دیگر بیدارت نمی کند
تا با صدای نَفخ صُور جناب اسرافیل (علیه السّلام) از خواب برمی خیزی
و می بینی صحرای محشر است و رستاخیز عظیم قیامت بر پا شده
و در موقف حساب نگهت داشته اند...
"قسمتی از سخنرانی آیت الله ضیاء آبادی(حفظه الله تعالی)(با دخل و تصرف جزئی)
متن کامل سخنرانی
******************
«وَهُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ
أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ مَا یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَجَاءَکُمُ النَّذِیرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ نَصِیرٍ» ﴿٣٧﴾
آیه شریفه 37 - سوره مبارکه فاطر
و ایشان در آن جا فریاد بر مى‌آورند:
پروردگارا! ما را بیرون بیاور، تا غیر از آنچه مى‌کردیم، کار شایسته کنیم.
[گفته شود:] آیا شما را چندان عمر ندادیم که هر که پندپذیر است در آن مدت پند گیرد؟
و شما را هشدار دهنده هم آمد.
پس بچشید که براى ستمگران یاورى نیست.
8633 قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و سلّم:
«أغفل الناس من لم یتّعظ بتغیّر الدنیا من حال الى حال»
سفینة البحار،ج6،ص663
«أَغْفَلُ النّاسِ مَنْ لَمْ یَتَّعِظْ بِتَغَیُّرِ الدُّنْیا مِنْ حالٍ الى حالٍ»
غافل ترین مردم آن کسی است که از این همه تغیر و تحول دنیا پندی نگیرد و همچنان در خواب خرگوشی یک عمر بخورد و بخوابد و هیچ نفهمد این تغیرات و دگرگونی ها از کجا نشات گرفته است و به کجا منتهی خواهد شد و من در این میان چه کاره ام و چه وضعی باید داشته باشم و ناگهان خود را به فرموده ی قرآن در میان آتش جهنم می بیند و فریاد می زند:
«...رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُُ...»
(سوره ی مبارکه فاطر،قسمتی از آیه ی شریفه37)
...خدایا {الان فهمیدم که عمری به خطا رفته ام }مرا از آتش نجاتم بده و به دنیایم برگردان تا کارهایی غیر آن کارها که می کردم بکنم...
ولی جواب می شنود که :
«...أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ مَا یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَ جَاءَکُمُ النَّذِیرُ...» (همان)
...آیا من در دنیا به شما آن قدر مهلت نداده ام که از جریان تحولات عالم پند بگیرید،
آیا هشدار دهنده به سوی شما نفرستادم...
پیامبران و امامان نیامدند و فریاد بر سرتان نکشیدند و شما را از این جریان آگاه نساختند.
در شان نزول این آیه آمده است که درباره ی انسان هجده ساله است، یعنی یک آدم هجده ساله باید به خود بیاید و راجع به تغییر و تحولات عالم بیندیشد و بفهمد که آمد و رفت روز و شب یعنی چه و خوابیدن و بیدار شدن چه معنایی دارد و اصلاً من خودم چه هستم و از کجا آمده ام و به کجا می روم؟ آورنده و بَرَنده ام کیست و چه هدفی از این آوردن و بردن من دارد.
این وظیفه ی یک آدم هجده ساله است، وای بر حال آدم چهل ساله و پنجاه ساله ی در خواب غفلت غُنُوده که چه خطاب و عتاب هایی خواهد داشت، حتماً روزی ما را در موقف حساب، نگهمان میدارند و می گویند : ای انسان، آخر من به تو عقل و فکر دادم که بیندیشی و بفهمی، شصت سال و هفتاد سال تو را خواباندم و بیدارت کردم. در هر شبانه روز چند بار نمونه ای از مرگ و حیات را نشانت دادم،
به زبان پیام آورم به تو پیام فرستادم که همان طور که می خوابید می میرید
و همان طور که بیدار می شوید در روز قیامت بر انگیخته می گردید،
آیا همین کافی نبود که تو را به فکر انداخته و از خواب غفلت بیدارت سازد و به گوشت طنین افکند که به خود بیا و بفهم که همان کس که تو را هر شب می خواباند و صبح بیدارت می کند
همان کس یک شب تو را می خواباند و دیگر بیدارت نمی کند
تا با صدای نَفخ صُور جناب اسرافیل (علیه السّلام) از خواب برمی خیزی
و می بینی صحرای محشر است و رستاخیز عظیم قیامت بر پا شده
و در موقف حساب نگهت داشته اند...
"قسمتی از سخنرانی آیت الله ضیاء آبادی(حفظه الله تعالی)(با دخل و تصرف جزئی)
متن کامل سخنرانی
******************
«وَهُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ
أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ مَا یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَجَاءَکُمُ النَّذِیرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ نَصِیرٍ» ﴿٣٧﴾
آیه شریفه 37 - سوره مبارکه فاطر
و ایشان در آن جا فریاد بر مى‌آورند:
پروردگارا! ما را بیرون بیاور، تا غیر از آنچه مى‌کردیم، کار شایسته کنیم.
[گفته شود:] آیا شما را چندان عمر ندادیم که هر که پندپذیر است در آن مدت پند گیرد؟
و شما را هشدار دهنده هم آمد.
پس بچشید که براى ستمگران یاورى نیست.
8633 قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و سلّم:
«أغفل الناس من لم یتّعظ بتغیّر الدنیا من حال الى حال»
سفینة البحار،ج6،ص663