علامه سیّد رضا صدر(اعلی الله تعالی مقامه الشّریف):
آهسته سخن گفتن و با نرمی گفتگو کردن از بهترین ادب و از نشانهای انسانیّت است،
قرآن مجید مسلمانان را به این خصلت عالی میخواند:
در سوره لقمان می گوید: «وَاغْضُضْ مِن صَوْتِکَ»
در سوره اعراف می گوید:
«وَاذْکُر رَّبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَ خِیفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَ لَا تَکُن مِّنَ الْغَافِلِینَ»
خدا را از روی تضرّع و خشوع و پست تر از گفتار بلند؛ در بامدادان و شامگاهان بیاد آور.
و از غافلین مباش.
آهسته سخن گفتن بر وقار و سکینه می افزاید؛ و نفوذ سخن را در مغز شنونده مستحکم میکند.
آهسته سخن گفتن نشانه آرامش روانی است.
آهسته سخن گفتن نشانه تسلّط بر اعصاب و قدرت روح است.
آهسته سخن گفتن، از بزرگ، عظمتی است فوق العاده، و از کوچک، ادبی زیبا و جالب.
حاجتمند اگر حاجت خود را به آهستگی بیان کند
انجام تقاضایش نزدیکتر و مقصودش عملی تر خواهد بود.
همان طوریکه فریاد از نشانه های خشم است،
آهستگی در سخن، از نشانه های مهر و خوشنودی است.
مسلمان باید این دستور بزرگ قرآن را بکار بندد و در برابر دگران نمونه ای از ادب و انسانیّت باشد
و با این روش عملی قرآن را بجهانیان معرّفی کند.
خوشا بحال مسلمانیکه سعادت و توفیق معرفی قرآن نصیبش شود.
منبع:
کتاب تفسیر سورهٔ حجرات، ص47 و 48، از انتشارات کتابخانه صدر
(این کتاب شریف رو ظاهرا مؤسّسه بوستان کتاب هم چاپ کرده است)
********
«وَاقْصِدْ فِی مَشْیِکَ وَ اغْضُضْ مِن صَوْتِکَ إِنَّ أَنکَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ» ﴿١٩﴾
آیه شریفه 19 - سوره مبارکه لقمان
«وَاذْکُر رَّبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَ خِیفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَ لَا تَکُن مِّنَ الْغَافِلِینَ» ﴿٢٠٥﴾
آیه شریفه 205 - سوره مبارکه اعراف