اگر کسی انتخاب همسرش به خاطر مال او باشد، این شرک است!

استاد قرائتی(دامت برکاته):
درباره‌ی مال و جمال حدیث داریم، اگر کسی انتخاب همسرش به خاطر مال او باشد،
این شرک است. جوانی ایستاده بود، به او گفتم: چرا داماد نمی‌شوی؟ بغل دستی‌اش گفت:
آقای قرائتی ایشان مدّت هاست می‌خواهد داماد شود، منتها دنبال دختری می‌گردد که پدرش پیر باشد، میلیاردر باشد، دودفعه هم سکته ناقص کرده باشد، که وقتی عقد را بست، یک ارثی از پدر زن گیر این بیاید. من گفتم: جوانی که امیدش به ارث پدر خانمش است، این جوان مثل پسر نوح است. پسر نوح که می‌گویم بد بود، به خاطر این است که می‌گفت:
«سَآوی إِلى‏ جَبَلٍ یَعْصِمُنی‏ مِنَ الْماءِ»(سوره مبارکه هود/آیه شریفه 43)
پدرش گفت: ایمان بیاور وگرنه غرق می‌شوی! گفت: «سَآوی إِلى‏ جَبَلٍ یَعْصِمُنی» سر کوه می‌روم. «یَعْصِمُنی» کوه مرا حفظ می‌کند. این هم می‌گوید: «سَآوی إِلى» به ارث پدرزن پناه می‌برم. یعنی کسی که تکیه گاه «دُونِ اللَّهِ» داشته باشد، این شرک است. دویست و یک مرتبه «دُونِ اللَّهِ» و «دُونِهِ» در قرآن است. یعنی هرکس به جای ایمان به خدا، به چیز دیگری تکیه کند، شرک است...
***********
«قَالَ سَآوِی إِلَىٰ جَبَلٍ یَعْصِمُنِی مِنَ الْمَاءِ ۚ قَالَ لَا عَاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ‌ اللَّهِ إِلَّا مَن رَّ‌حِمَ ۚ
وَحَالَ بَیْنَهُمَا الْمَوْجُ فَکَانَ مِنَ الْمُغْرَ‌قِینَ»
(سوره مبارکه هود/آیه شریفه 43)
**********
منبع